Narkotyki – jak przetrwać odwyk?

Siła uzależnienia narkotyków jest bardzo duża. To substancje psychoaktywne, które w krótkim czasie potrafią zawładnąć umysłem oraz ciałem człowieka bez względu na to, ile ma lat, jaki ma status społeczny oraz w jakim środowisku się wychował. Środki odurzające uzależniają psychicznie i fizycznie do tego stopnia, że tylko specjalistyczna pomoc jest w stanie zapobiec życiowej autodestrukcji osoby, która wciągnęła się w nałóg.

Odwyk dla narkomanów

Podstępną chorobę, jaką jest narkomania, można (i zawsze warto!) spróbować zwalczyć poprzez odwyk od narkotyków. Jak wygląda ten proces? Leczenie powinno rozpocząć się w momencie, kiedy osoba uzależniona odczuwa głód, czyli silny wewnętrzny przymus zażycia substancji odurzającej. Traci wówczas również kontrolę nad ilością i częstotliwością przyjmowanych narkotyków. Wraz z pogłębianiem się nałogu, zwiększa też dawki i już wie, na czym polega zespołów abstynencyjny w przypadku odstawienia substancji uzależniającej. Poznaje jego nieprzyjemne objawy i jedyny sposób, w jaki umie sobie poradzić jest zażycie kolejnej dawki. Biochemiczny głód to nic innego jak bóle głowy, bóle i skurcze mięśni, nudności, wymioty, drżenie rąk, biegunki, rozdrażnienie, zaburzenia rytmu serca, snu czy skoki ciśnienia. Nagłe odstawienie narkotyków spowodować może także lęki depresyjne czy omamy. Jeśli osoba, która odczuwa skutki zespołu abstynencyjnego, nie trafi pod specjalistyczną opiekę, może dojść do poważnych, zagrażających nawet życiu powikłań.

Gdy natomiast trafi do ośrodka proponującego od razu kompleksowy odwyk dla narkomanów, wówczas zaraz po detoksie, czyli radykalnym odtruciu organizmu (łagodne przejście w stan abstynencji) ma szansę rozpocząć się terapię.

Samo oczyszczenie z toksyn (skutek uboczny zażywanych narkotyków) trwa z reguły od 7 do 10 dni. Poprawia ogólne samopoczucie pacjenta i jego stan zdrowia. Detoksyzacja stwarza korzystne warunki do tego, aby przejść do kolejnego etapu odwyku narkotykowego – poradzenia sobie z uzależnieniem psychicznym.

Najgorsze siedzi w głowie…

Celem każdego leczenia jest osiągnięcie stanu, w którym nie wraca się do brania substancji odurzających. Do tego jednak nie wystarczy tylko odtrucie, czyli pozbycie się fizycznego uzależnienia. Trzeba jeszcze nie tylko uświadomić sam problem, jego wagę, przyznać się do swojej słabości, ale także przeanalizować różne sytuacje, w których może pojawić się okazja do wzięcia narkotyków i jak wówczas sobie poradzić. Nigdy bowiem osoby uzależnione nie będą miały gwarancji, że któregoś dnia, jednak nie ugną się i z powrotem nie wrócą do nałogu.

Podczas odwyku narkotykowego uzależnieni uczą się więc przejmować odpowiedzialność za swoje zachowanie, jak radzić sobie zarówno na co dzień, jak i w stresujących sytuacjach, aby nie szukać rozwiązania w środkach odurzających. Ćwiczą asertywność, rozpoznawanie mechanizmów, jakie towarzyszą chęci sięgnięcia po narkotyki oraz uczą się nawiązywania zdrowych relacji z osobami im bliskimi.

Ile trwa odwyk narkotykowy?

Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi, gdyż jest to proces zawsze indywidualny. Każdy z narkomanów inaczej radzi sobie z tym, co najtrudniejsze, czyli uzależnieniem psychicznym od substancji odurzających. Do ośrodka uzależnień trafia też z różnym stopniem zaawansowania problemu. Leczenie powinno więc trwać dopóty, dopóki pacjent nie osiągnie stabilnego stanu w swojej abstynencji i będzie umieć efektownie poradzić sobie w trudnych sytuacjach, podczas których uaktywni się głód narkotykowy.

Przyjmuje się, że krótkoterminowe trwa od 6 do 8 tygodni i najczęściej jest wstępem do terapii ambulatoryjnej. Leczenie stacjonarne długoterminowe, które stosują ośrodki leczenia narkomanii, wynosi z reguły od 6 do 8 miesięcy. Z kolei terapia stacjonarna długoterminowa może trwać od roku do 2 lat. Wówczas łączona jest z rozwojem umiejętności społecznych.

Im wcześniej rozpocznie się proces terapeutyczny, tym szybciej osoba uzależniona ma szanse wrócić do normalnego życia, wolnego od wyniszczającego ją nałogu. Celem odwyku dla narkomanów jest zawsze odstawienie substancji psychoaktywnych, zatrzymanie rozwoju choroby i poprawienie jakości życia.