

Wysuszony sok z niedojrzałych makówek maku lekarskiego znany był już w czasach starożytnych. W ówczesnej Grecji, Persji oraz Egipcie, Indiach, Chinach i Rzymie opium wykorzystywano do celów leczniczych i rytualnych. Było środkiem znieczulającym, działającym przeciwbólowo oraz odurzającym.
Opium produkuje się z mleczka (soku) makowego, czyli płynnej substancji, jaka znajduje się w rurach mlecznych maku. W jego składzie znajdują się m.in. alkaloidy, których stężenie wynosi 15-28%. Rzadki, białawy sok, który wydobywa się z naciętej makówki, na skutek utleniania zmienia swoją barwę na brązową. Kiedy zastygnie, przypomina gumę, która z czasem twardnieje i robi się krucha. Zdrapuje się go następnie z makówki i suszy.
Opium przyjmuje się na różne sposoby:
Z racji tego, że substancje z grupy opiatów najbardziej i najszybciej uzależniają, opium może spowodować uzależnienie psychiczne już po pierwszej dawce, a fizyczne po kilku lub kilkunastu epizodach. Znajdujące się w opium alkaloidy to inaczej związki psychoaktywne. Zalicza się do nich m.in. morfinę, kodeinę i tebainę. Działają one odurzająco i rozluźniająco. Dlatego właśnie tak łatwo można się od nich uzależnić. Po stanach euforycznych przychodzą jednak z czasem negatywne konsekwencje. Należą do nich m.in. spadek masy ciała, pogorszenie się stanu uzębienia, bezsenność, silne zaparcia.
Najbardziej niebezpieczne przedawkowanie jest zazwyczaj efektem podania opium dożylnie. Wówczas narkotyk działa bowiem najsilniej. Przedawkowanie objawić się może poprzez:
Na powikłania zdrowotne czy nawet zgon, wpływ może mieć nie tylko przyjęta dawka, ale i zanieczyszczenie roztworu (brud, kurz, piasek itd.) – zwłaszcza przy wytwarzaniu go domowymi sposobami.
W Polsce uprawa maku wysokomorfinowego oraz zbieranie mleczka makowego są nielegalne.