Podobnie jak w przypadku alkoholizmu czy narkomanii, tak i skutki uzależnienia od hazardu są boleśnie odczuwane przez nałogowego gracza oraz osoby z jego bliskiego otoczenia. Dotykają one wszystkich aspektów życia – jego prywatnej oraz zawodowej strony. Uzależnienie od hazardu rozwija się stopniowo, aby z czasem nabrać tempa, całkowicie zawładnąć psychiką i negatywnie odbić się na stanie fizycznym stanie uzależnionego.
Osoba uzależniona podporządkowuje całe swe dotychczasowe życie grze. Myśli wyłącznie o kolejnym rozdaniu kart, zakładach sportowych i skąd wziąć na to pieniądze. W związku z tym sprawy rodzinne i zawodowe przestają być istotne. Zapomina m.in. o obowiązkach domowych, potrzebach innych, co niszczy osobiste relacje – oparte coraz bardziej na kłamstwie i tym samym doprowadzając np. do rozwodu. Również służbowe i zawodowe powinności przestają mieć znaczenie, co często kończy się utratą pracy, a zatem źródła dochodów, z jakich większość była przeznaczana na grę. Aby zatem zdobyć niezbędne środki, nałogowy gracz bierze pożyczki, zaciąga długi itp. z myślą, że tego samego dnia odegra się, spłaci należności i coś jeszcze zostanie na kolejny zakład. Na tym etapie uzależnienie od hazardu może pchnąć na drogę niebędącą zgodną z prawem i zarazem niebezpieczną.
Z powyższych działań wynikają kolejne skutki uzależnienia od hazardu. Aby zapomnieć o problemach finansowych oraz znów poczuć przyjemność, jakiej nie daje już kontakt z innymi, hazardzista zaczyna grać jeszcze więcej. Może to trwać nawet kilka dni z rzędu, podczas których podstawowe potrzeby fizjologiczne, takie jak: spanie i jedzenie nie dochodzą do głosu. Siłą napędową są bowiem kolejne rozdania kart, pieniądze rzucane na stół. „Głód gry” jest ważniejszy od tego naturalnego, ale jego efektem stają się zaburzenia odżywiania. Z kolei skrajne stany i emocje odczuwane podczas gry – od pobudzenia, szczęścia po rozpacz, zniechęcenie, lęk, połączone z brakiem snu, powtarzającymi się bólami głowy oraz przyjmowanymi używkami (alkoholem i narkotykami) prowadzą do stanów depresyjnych. W zaawansowanym stadium choroby hazardowej człowiek uzależniony może mieć myśli samobójcze oraz podejmować próby odebrania sobie życia.
Aby leczenie uzależnienia od hazardu przyniosło pozytywne efekty, należy skorzystać z pomocy profesjonalistów. W patologicznej formie uzależnienia nałogowy gracz i jego bliscy powinni zdać się na wiedzę oraz doświadczenie psychoterapeutów, oraz zaangażować swe siły w proces zdrowienia.
Klinika OAZA oferuje stacjonarne leczenie uzależnień od hazardu, które trwa ok. 6-8 tygodni w zależności od przypadku. Podejście terapeutów jest ściśle dopasowane do stanu, potrzeb i oczekiwań nałogowego hazardzisty. Przed rozpoczęciem terapii z rodziną pacjenta i nim samym przeprowadza się szczegółowy wywiad dotyczący m.in. jego podejścia do stosunków i spraw rodzinnych, zawodowych, finansowych, wielu innych aspektów życia, aby móc określić optymalną formę leczenia.